Dankwoord Jos Kusters
Minisymposium ‘Bridging diversity’ ter gelegenheid van zijn afscheid bij VISTA college
Mw.Prof. Dr. Halleh Ghorashi zeer veel dank voor uw prachtige, inspirerende verhaal en uw bijdrage aan het thema bridging diversity. Zo bewijst u eens te meer dat we naast alle persoonlijke verhalen en meningen wetenschap nodig hebben om te kunnen reflecteren en onze inzichten aan te kunnen scherpen.
Bert Kip, mijn inspirator. Jij weet diversiteit ten volle uit te nutten voor innovatie binnen een groot chemie bedrijf. En dat doe je op een zeer aimabele manier. Ik heb dat van dichtbij met grote bewondering en waardering mogen aanschouwen en gezien wat het voor onze studenten betekent. Bert, je blijft een voorbeeld.
Andrea Klaeijsen mijn collega bij de open Universiteit. Jij deed daar een grootschalig onderzoek onder leraren……jawel bij … OMO. Na jouw promotie en onderzoekservaring bij CINOP mag VISTA college super trots zijn dat jij de eerste practor bent en dat hartstikke goed doet. Ik blijf een fan van je!
Gràcia Nzuzi tijdens een posterpresentatie viel jouw creativiteit direct op. Je hebt naar aanleiding daarvan op 14 maart bij de fusiebijeenkomst een eigen gedicht voorgelezen met de titel “vanzelfsprekend”. Dat maakte op iedereen diepe indruk. Nu met jouw gedicht over diversiteit laat je wederom jouw grote talent zien. Je bent een kanjer en gaat zeker een succesvolle toekomst tegemoet.
Steph Feijen, met lood in mijn schoenen ging jou vertellen dat ik wegging. Daar zag ik erg tegenop omdat wij samen in korte tijd al een mooie band hadden opgebouwd die ik nog lang had willen behouden. Dank voor jouw vertrouwen en met jou dank aan de leden van de Raad van Toezicht, jullie hebben mij veel geleerd, zonder jullie kritische en constructieve inbreng was VISTA college niet wat het nu is.
Jeanette, wat ben je een waardevolle aanvulling van het bestuur.
Organisatie, iedereen die een bijdrage heeft geleverd aan dit mooie event, studenten, ACC, afdeling communicatie, Carol, zeer veel dank, het laat de professionaliteit en de warmte van VISTA zien, dat zit wel goed met de toekomst van VISTA.
“Canon in D”
Het VISTA college met meer dan 200 opleidingen en cursussen, 13.000 studenten 3000 cursisten en ruim 5000 bedrijfspartners levert elke dag een bijdrage aan de ontwikkeling van jong volwassenen, inburgerraars, mensen met taalachterstanden, werknemers van bedrijven, mensen met afstand tot de arbeidsmarkt. Allemaal met diverse achtergrond, ervaring, ambities, leerstijlen, eigenaardigheden en talenten. Kortom een wereld van verschillen waar VISTA respect voor wil tonen. We willen juist deze verschillen koesteren, immers diversiteit geeft kleur en diepgang en toont daarmee respect voor ieder ander. VISTA staat voor “ik zie jou”, de student, de collega, de partner, vanuit respect voor diversiteit werkt VISTA aan gepersonaliseerd leren, aan nieuwe verbindingen met onze bedrijfspartners en aan nieuwe docent vaardigheden. Van groot belang is dat dit gekoppeld wordt aan praktijkgericht onderzoek en de verbinding aan practoraten. Als ik nog één adviesje mag geven: zo spoedig mogelijk het practoraat “diversiteit” inrichten, omdat dit het hart van het mbo raakt, de echte kern. Ik ken sinds vandaag een hoogleraar die daar best over wil meedenken schat ik in?
Door de regionale ontwikkelingen op vele gebieden ligt er voor VISTA college een continue veranderopdracht. Dat was de aanleiding voor de fusie waaraan ik samen met mijn maatjes Karel en Hans en vele anderen heb mogen bijdragen. Wendbaarheid en vernieuwing zijn dé sleutelwoorden voor de ambities die moeten leiden tot maatwerk onderwijs, tot respecteren van verschillen, tot erkennen en benutten van diversiteit dus. Tegelijkertijd leven we in een wereld waarin verschillen juist worden gepolariseerd, die ons uit elkaar willen drijven en die zelfs leiden tot verstoting! Tweedeling, kansenongelijkheid, discriminatie, pesten, etnische-profilering, roasten, bashen... vreselijke woorden allemaal... de moderne media staan er bol van, terwijl we tegelijkertijd stil staan bij 75 jaar bevrijding!
VISTA college wil de wereld juist mooier maken. Het is de gezamenlijke passie voor onderwijs, waardoor VISTA bruggen slaat tussen verschillen zonder dat diversiteit verdwijnt. Dat verbindt ons; bridging diversity. Hoe mooi is dat! Passie is een intrinsiek enthousiasme, intens en vaak onbaatzuchtig gericht op de ander, het leidt tot een onuitputtelijk verlangen en energie het beste eruit te halen, ook bij tegenslagen. Eigenlijk is passie; werken met je hart en vanuit je hart voor de ander. WC Fields zei in 1900 al; maak je geen zorgen over je hart, het gaat een leven lang mee... dat is geruststellend, toch? Met behoud van diversiteit bruggen slaan zorgt onder andere voor een veilig leerklimaat maar het doel is veel en veel groter, namelijk: dat jonge mensen en volwassenen vanuit respect en waardering voor elkaars onderlinge verschillen, samen bruggen leren bouwen voor een harmonieuze samenleving. Hoe belangrijk is die opdracht voor het mbo! En wat mogen we trots zijn op de bijdrage die VISTA aan de Zuid-Limburgse regio levert!
Mijn passie voor onderwijs zit heel dicht aan de oppervlakte, is als het ware op de huid gebakken, ik word dan ook regelmatig geraakt door anderen, u heeft dat waarschijnlijk vaak bij mij gezien maar u bent vast ook door de passie van anderen geraakt. Herinnert u zich nog de laatste keer dat u dat overkwam? Een mooie metafoor voor bridging diversity is muziek. Bruggen slaan tussen verschillen is als een componist die verschillende instrumenten laat excelleren in één harmonieus muziekstuk. Een muziekstuk dat mij recht in het hart raakt is canon in D van Johann Pachelbel uit 1680. Laten we daar een klein stukje naar luisteren. Mag ik u vragen wie wordt geraakt door deze muziek? Steek u hand maar op. Wie heeft een vrolijke associatie? En wie een melancholische of droevige? Wist u dat het even vaak op bruiloften als op begrafenissen wordt gespeeld? Voor mij roept het twee emoties op: afscheid nemen van VISTA college is een beetje sterven, en tegelijkertijd is er de vrolijkheid van mijn nieuwe spannende relatie met... OMO.
Het hoofdthema in het muziekstuk van Pachelbel wordt gespeeld door de bas. Dit thema wordt in de rest van het stuk steeds zonder enige verandering herhaald. De bovenstemmen zorgen voor de nodige variatie. De Canon in D van Pachelbel heeft de bijzonderheid dat in de begeleidende bovenstemmen een dalende toonreeks als tweede thema fungeert. De inzetten van dit tweede thema hebben de canon-vorm: ze vinden na elkaar plaats. Aan dit canonische karakter heeft het stuk zijn naam te danken. U denkt waarschijnlijk... waar gáát dit over? Eigenlijk is het heel simpel... het stuk van Pachelbel gaat over het mbo en dus over VISTA! U hoort de bas van de ondersteunende diensten die zorgen voor een stabiele betrouwbare basis op de achtergrond... dan komen de eerste violen, dat zijn de docenten en de stagebegeleiders van de bedrijven en vlak daarna… de tweede violen, de studenten... en dan gebeurt het wonder echt... de wisselwerking (het canonische karakter), de harmonieuze samenwerking die met respect voor verschillen leidt tot fantastisch beroeps onderwijs. Er was nog geen canon van het mbo, nu is die er, de canon in D met de D van diversiteit, laten we nog even luisteren.
Beste gasten, ik ga afsluiten, zeer veel dank allemaal voor jullie aanwezigheid. Jullie hebben het mij erg makkelijk gemaakt voorzitter van Leeuwenborgh en van VISTA college te zijn. Marilie, Kim en Max, mijn gezin, jullie hebben mij altijd onbaatzuchtig alle ruimte gegeven mijn passie in te vullen. Alle VISTA medewerkers, RvT, OR en SR, Jeanette, Hans, Karel en alle partners dank jullie wel voor jullie openheid, kwetsbaarheid en vertrouwen, ik mocht en kon mijzelf zijn, ik ervaar dat als zeer waardevol en een voorrecht, en zal dat altijd met mij blijven meedragen en gebruiken voor mijn nieuwe functie bij Ons Middelbaar Onderwijs. Ik zal met alle passie die ik in mij heb, nooit verzaken een bijdrage te leveren aan bridging diversity. Ik wens VISTA medewerkers en studenten toe dat zij altijd mooie bruggen bouwen tussen verschillen, ik weet het zeker, daarmee wordt de wereld een beetje harmonieuzer.
Dank jullie wel.
Jos Kusters
28 januari 2020