Femke en Paniz: 'Docenten motiveren ons, maar pushen nooit'
Er is voor iedereen een andere reden om te kiezen voor vavo. Zo is Paniz Baghaei (23) pas vijf jaar in Nederland. Ze komt uit Iran. “Ik ben te oud voor de reguliere havo. De vavo in Heerlen is dus echt een uitkomst.” Paniz zit nu op 4 havo. “Ik heb het havo-diploma nodig, want ik wil graag verder studeren en een universitaire studie doen.” Het bevalt Paniz redelijk goed. Ze worstelt af en toe nog wel eens met de taal. “Ik ben twee jaar bezig geweest met het leren van een vreemde taal. Als je daarna acht verschillende vakken in die aangeleerde taal gaat volgen, dan is dat best heftig. Je moet de leerstof natuurlijk ook kunnen begrijpen. Ik heb in ieder geval hele goede docenten en klasgenoten die me ondersteunen. Als ik eens een woord niet begrijp, dan is iedereen bereid me te helpen. Dat waardeer ik zeer.”
Paniz zit in dezelfde klas als Femke Pelzer (18). Haar verhaal is weer heel anders. Femke: “Ik kwam hier op mijn 17een was dus eigenlijk te jong voor vavo. Ik heb de eerste drie jaar van de havo op een normale middelbare school gedaan. Dat liep niet helemaal lekker. Ik was een vervelende puber en zakte af naar tl. Ik heb ook nog een jaar mbo geprobeerd, maar dat lag me absoluut niet.” Verder gaan op een middelbare school wilde ze niet meer. Op vavo heeft Femke nu haar draai gevonden. “De sfeer is hier heel anders. Hier zitten mensen die vrijwillig iets willen leren en niet omdat ze dat moeten. Niemand is er hier op uit om de les te verzieken.”
Hulp bij iedere stap
Paniz en Femke zijn echte ambassadeurs voor vavo. Paniz lachend: “We hebben dit jaar gewoon een superfijne klas. We motiveren elkaar en kunnen elkaar alles vragen. Én met hele fijne docenten die ons altijd en overal bij helpen. De klas is klein. We krijgen daardoor meer aandacht. Docenten motiveren ons, maar pushen nooit. En heb je eens een mindere periode, dan is er hulp bij iedere stap die je zet.”
De wijde wereld in
Femke denkt dat onderwijs aan vavo je een voorsprong geeft. “Hier word je veel meer voorbereid op het leven als volwassene. We praten over wat we kunnen verwachten tijdens een vervolgstudie. En onlangs hadden we het over belastingzaken en hoe je e-mails opstelt. Heel uiteenlopend dus. De docenten begeleiden ons nu al de wijde wereld in.” Paniz: “Ik kan het uiteraard niet vergelijken. Maar ik had weinig kennis van computers en was daar zelfs een beetje bang voor. In Iran gaat het allemaal nog vaak met pen en papier. De ICT-lessen die we deze periode hebben gehad, hebben daar verandering in gebracht. Ze gaan me op een vervolgopleiding zeker van pas komen!”
Femke gaat na de havo verder met vwo: ”Dat kan hier in één jaar. Dat geeft me ruim de tijd om na te denken over wat ik precies wil gaan doen, want ik weet het echt nog niet,” lacht Femke. Ook Paniz wil na de havo nog vwo doen, maar weet wel al zeker dat ze daarna naar een technische universiteit gaat.