Stage in Suriname 2025

Maud Warnier op 05/09/2025

Vertrek

24 mei was de dag dat mijn avontuur begon met nog 3 andere medestudenten vlogen wij voor 6 weken naar Paramaribo, Suriname. Het bestond uit 2 VerzorgendeIG-ers en 2 verpleegkundige in opleiding.

Nadine en ik hadden een overnachting gedaan in het van der valk Schiphol hotel, we werden de ochtend van vertrek opgehaald door de shuttlebus die ons bracht naar Schiphol. Eenmaal op het vliegveld gingen we gelijk opzoek naar de vertrekhal van KLM. Onderweg kwamen we onze docent Joska tegen die ons de eerste 2 weken zou begeleiden. Samen met ons drietjes gingen we richting de hal, niet veel later kwamen de andere 2 dames met hun families aan.

De vlucht was al vroeg in de ochtend en duurde 9+ uur. Na aankomst in het mooie Suriname werden we opgehaald door een taxi die ons bracht naar het appartement, dit was nog een rit van 1,5 uur. Onderweg gingen we nog even snel wat boodschappen halen zodat we wat te drinken en eten hebben. We waren ook gestopt om Roti te halen. We verbleven in een zusters flat bij Huize Majella, dit was ook een van onze stageplekken. Eenmaal aangekomen gingen we de sleutels vragen bij het tehuis, dit duurde even want een paar zusters (genoemd in Suriname) wisten niks van onze komst… gelukkige wisten ze de sleutels te vinden en werden we begeleid naar onze kamers.

Kennismaking met de stageplekken

We hadden 3 stageplekken, iedere 2 weken starten we bij een nieuwe plek. Ik liep samen met Nadine stage. De 3 plekken waren: Stichting Wiesje, Huize Prinses Margriet en Huize Majella. Dit zijn allemaal tehuizen voor mensen met dementie. Bij de kennismakingen werden we heel hartelijk ontvangen en vonden ze het weer leuk dat er Nederlandse stagiaires kwamen. We kregen rondleidingen en er werd van alles uitgelegd wat wij heel prettig vonden zodat we wisten wat we konden verwachten.

We hebben veel van hun kunnen leren en dit was ook wederzijds.

Werkzaamheden

De eerste paar dagen kregen wij beide een zuster waar we mee liepen en vertelde ons hun dagelijkse bezigheden. Al snel mochten we zelfstandig werken. We deden de ADL uitvoeren, ondersteunen bij medicatie, bewoners helpen met eten en drinken te geven en we deden mee aan activiteiten.

Verblijf

Onze kamer was eenvoudig. Maar voor de 6 weken was het goed te doen. We sliepen twee aan twee, met een 2 persoonsbed, een wc en douche, bankje en zitstoel, tafeltje met daarop nog een magnetron en een koelkast. Nadine en ik hadden ook best veel ruimte om onze spullen in op te bergen, dit was erg prettig want we hadden genoeg spullen bij ons. Om onze kamer wat gezelliger te maken hadden we vanuit thuis nog gekleurde slingers bij ons, dit gingen we de volgende dag ophangen.

Beneden was er ook een keukentje, hier konden wij gebruik van maken en deden we afspraken maken wie ging koken.

De wifi in het begin was erg zwak, we hadden namelijk geen wifi op onze kamers maar moesten we naar beneden lopen en daar kregen we iets van wifi, hier stonden ook zitstoelen en banken voor te chillen. Ongeveer 2,5 verder werd het geregeld en hadden Nadine en ik wifi op de kamer.

Mijn ervaringen

Ik kijk hier met een zeer mooie ervaring op terug. De weken zijn voorbijgevlogen.

In het begin schrok ik er van, omdat je het natuurlijk niet kan vergelijken met Nederland. Een heel andere cultuur en omgeving.

Ik heb veel geleerd, met name dat je ook met beperkte materialen toch een waardevolle bijdrage kunt leveren. Maar zeker ook persoonlijk gericht.

Surinaamse cultuur

De hoofdtaal van het land is Nederlands, maar er word ook veel Sranan Tongo gesproken. Wat mij opviel was dat er veel rustiger gewerkt wordt dan ik gewend ben in Nederland. Alles gaat meer op z’n gemak en dat was in het begin wel even schakelen.

Er zijn veel culturen in het land die allemaal hun eigen invloed hebben. In Suriname wonen namelijk: Surinamers, Javanen, Chinezen en Hindoestanen. Hierdoor zijn er dus ook veel feestdagen omdat iedere cultuur zijn eigen feestdagen heeft.

Uitstapjes

In de weekenden hadden we vrije tijd en was ieder weekend vol gepland met uitstapjes, dit deden we steeds met onze taxichauffeur Tino die ook een hele goede vriend geworden is. Ons eerste weekend gingen we naar Plantage Bakkie en we maakten tripjes naar: Galibi, Bigi Pan, Brownsberg en Para Bello. De tripjes deden we ook met 1 overnachting.

De natuur vond ik echt indrukwekkend en de uitstapjes maakten de reis extra speciaal.

Terug naar huis

Op vrijdag 4 juli was het weer tijd om naar Nederland te vertrekken. We hebben afscheid genomen van de collega’s bij Majella en natuurlijk van onze lieve vriend Tino, die ons heeft afgezet bij Zanderij (vliegveld van Paramaribo). Het was heel emotioneel om dit alles achter te laten want je hebt toch een band opgebouwd met de mensen van daar. Maar ik was ook weer blij om mijn familie en vrienden te kunnen zien.

De vlucht vertrok om 16:30 (Surinaamse tijd) en na ongeveer 9 uur kwamen we weer aan in het kikker landje.

Het was een geweldig avontuur en ik ben enorm blij dat ik deze mooie ervaring heb mogen meemaken. Ik zou het zo nog eens doen

Aan toekomstige studenten die twijfelen over een buitenlandse stage zou ik willen meegeven bij het krijgen van deze kans, er volledig voor te gaan. Het is een unieke ervaring die je waarschijnlijk maar een keer in je leven krijgt en die je voor altijd met je meedraagt.

Maud Warnier