Mijn stage bij Jetfly Technik
Sino Schoonbrood op 14/01/2022
Laat ik mij kort voorstellen…
Leuk dat je voorbijkomt om over mijn ervaring bij JetFly Technik, gelegen te Zweibrücken in Duitsland, te lezen. Deze ervaring deel ik maar al te graag!
Mijn naam is Sino Schoonbrood, 3e jaars student en in 2019 ben ik begonnen aan de opleiding Vliegtuigtechnicus Categorie B1 aan het Aviation Competence Centre te Maastricht-Aachen Airport. Deze opleiding duurt 4 jaar waaronder ook twee stageperiodes vallen. In het begin van het 3e jaar duurt deze stage ongeveer 3 en een halve maand, en aan het einde van het 4e jaar duurt deze dik 5 maanden.
Ik ga jullie mijn ervaring over mijn 1e stage vertellen. Vanaf hoe het allemaal begon en hoe het allemaal eindigde.
Hoe het allemaal begon…
Onze klas, toentertijd M24A, was een klas die zich grotendeels ontzettend verheugde op de stage in het 3e jaar. Wij waren als groep dus ook heel vaak en al heel vroeg aan het speculeren over waar wij de stage zouden willen doen en aan wat voor type vliegtuigen wij zouden willen sleutelen.
Ikzelf wist nog niet precies aan wat voor vliegtuigen ik per se wilde sleutelen. Wat ik wel wist is dat ik met deze twee stages twee verschillende ervaringen wilde opdoen zodat ik daarna een vergelijking heb en voor mijzelf een betere keuze tussen twee richtingen kan maken.
Rond Januari 2021 ben ik gewoon begonnen met solliciteren, net zoals mijn klasgenoten. Mijn klasgenoten kregen al na een tijdje een antwoorden van bedrijven dat zij geen stagiaires aannamen vooral omdat er geen werk was (of) in verband met corona. Helaas maakte corona het solliciteren moeilijker maar we bleven natuurlijk zoeken!
Kennismaking met het bedrijf
Op een gegeven moment vond ik een onderhoudslocatie van de organisatie JetFly. Hun hoofdkwartier ligt in Luxemburg en hun onderhoudsbedrijf ligt in Zweibrücken gelegen in Duitsland. Hier onderhoudt JetFly Technik de Pilatus PC-12 en de Pilatus PC-24. Twee vliegtuigen die mij direct aanspraken!
Dus heb ik de telefoon gepakt en direct naar de locatie gebeld om te vragen of zij stagiaires aannamen en telefonisch kon ik dan ook direct een eerste goede indruk achterlaten.
Uit het gesprek kwam de conclusie dat zij soms stagiaires aannamen maar dat dit eerst besproken moest worden. Ik mocht mijn CV en sollicitatiebrief in ieder geval opsturen en zou in de tijd van twee weken iets van hen horen. Achteraf heeft dit iets langer geduurd en heb ik het bedrijf nogmaals moeten bellen. Gelukkig kreeg ik uiteindelijk in een korte tijd een mail waarin stond dat ik al was aangenomen en dat ze graag een kennismakingsgesprek wilden plannen.
Tijdens het gesprek hebben wij het vooral gehad over wie ik ben, wat de bedoeling is van de stage, over verzekeringen, wat voor bedrijf JetFly eigenlijk is en natuurlijk het contract bespreken en tekenen. Dit was een kort en krachtig gesprek met om het af te sluiten een rondleiding door de hangaar. Toen ik die dag op bezoek was en de rondleiding door hun hangaar kreeg, stond deze toevallig helemaal vol met vliegtuigen. Ik was direct verkocht, hier wilde ik zijn!
Het bedrijf: Jetfly
Jetfly is een organisatie die werkt met fractional co-ownership in de zakelijke en particuliere luchtvaart binnen Europa. Klanten kunnen dus een aandeel van het vliegtuig kopen en worden zo mede-eigenaar van een vliegtuig. Dit voor een periode van 5 of 10 jaar. In ruil daarvoor kunnen ze deze periode dit vliegtuig als transportmiddel gebruiken. Het enige wat de klant hoeft te doen is het hoofdkwartier van Luxemburg te bellen en de informaties verstrekken over waar deze klant zich bevindt en graag heen wilt. Dan zorgt JetFly voor de rest.
Ze bieden diensten aan met hun twee beschikbare vliegtuigtypes. De Pilatus PC-12, een turbopropvliegtuig, en de Pilatus PC-24, een turbojet-vliegtuig. De PC-12 is alsware een ‘’King of the Skys’’ onder de privéjets! Dit model heeft het vertrouwen van klanten gewonnen en is daarom zo geliefd. Jetfly heeft er slechts 40 in de vloot en meer zijn er besteld. Ook de PC-24 is een ontzettend mooi vliegtuig, bevat de nieuwste technologie en kan net zoals de PC-12 ook op onverhard terrein landen. Dit geeft de klant een ontzettend ruim aanbod van bestemmingsmogelijkheden.
Vertrek
20 Augustus, 2021 om 11.30 moest ik de sleutel van mijn kamer gaan ophalen. Dit was een week voordat de stage werkelijk zou beginnen. Zo kon ik van tevoren al een gedeelte van mijn spullen op de kamer krijgen. Want als je achteraf ziet wat je toch gebruikt om 3,5 maand op jezelf te wonen, dan weet je dat je het niet in één autorit meekrijgt!
Ik kon een kamer huren op het studenten complex naast de universiteit van Zweibrücken. Door corona stond dit complex voor 80% leeg dus was er meer dan genoeg aanbod. Mijn kamer was perfect voor deze korte tijd. Ik had een groot bureau, bed, wat kasten en voor mij het belangrijkst een eigen badkamer. Het enige wat gedeeld moest worden was de keuken maar doordat de kamergenoten allemaal online les hadden en dus thuis waren had ik de keuken in principe voor mij alleen.
Eenmaal aangekomen kon ik beginnen met de spullen naar mijn kamer te brengen en deze in te richten. Dit was een leuk karwei want mijn kamer was op de 5e etage zonder lift, en dat houdt je fit!
Eén van de redenen dat ik namelijk specifiek voor deze kamer had gekozen was omdat deze kamer een balkon had met een prachtig uitzicht. En in het begin heb ik hier dus ook in de avond lekker van de zon kunnen genieten.
Jetfly Technik
De eerste 2 à 3 weken van mijn stage waren vrij rustig. Niet alleen omdat ik mij natuurlijk moest inwerken en het team nog moest leren kennen maar ook omdat de organisatie bezig was met de verhuizing naar hun nieuwe hangaar. Vandaar dat de planning wat was afgeschroefd zodat er voor de verhuizing voorbereidingen gedaan konden worden.
Ik ben blij dat ik in hun oude hangaar heb mogen meewerken, de verhuizing naar de nieuwe hangaar heb meegemaakt en uiteindelijk vooral de grootste tijd in de nieuwe hangaar heb mogen werken. Zo heb ik zelf kunnen ervaren wat de voor- en/of nadelen waren tussen de oude en nieuwe hangaar.
Bij Jetfly Technik in Zweibrücken wordt alleen base maintenance (groot onderhoud) uitgevoerd en als het nodig is ook AOG’s (Aircraft on ground). Het standaard proces voor de PC-24 was om het vliegtuig eerst helemaal te strippen, van binnen en buiten, en dan konden de inspecties en het standaard onderhoud worden uitgevoerd. Bij de PC-12 worden eerst de ‘’functional tests’’ uitgevoerd voordat het vliegtuig wordt gestript.
Uiteindelijk toen het team mij leerde kennen en vertrouwen, voelde het zich aan alsof ik een werknemer was en bij het team hoorde. De monteurs betrokken mij bij hun opdrachten, legden alles uitvoerig uit, konden grappen maken, gezellig kletsen, en gaven mij uiteindelijk ook de verantwoordelijk om zelfstandig aan bepaalde opdrachten te beginnen. Dit is iets wat je graag wilt als stagiair, meewerken in het bedrijf alsof je er echt bij hoort! Ook het meepraten en schakelen tussen de twee talen ging met de dag beter. Er werd Duits, Engels en Frans gesproken, afhankelijk met wie je omging. Natuurlijk waren er veel Duitsers dus werd er uiteindelijk iets meer Duits gesproken dan Engels, echter tijdens het werk werd veel Engels gebruikt vanwege de vaktermen. Uiteindelijk gingen beide talen, Duits en Engels, simpelweg vloeiend en zo ook het schakelen tussen de talen. Frans heb ik gehad op school maar gaat mij voor nu net iets te ver;)
Het verblijf
Ik had bij het bedrijf een hele normale werkweek. Wij werkten van maandag tot en met vrijdag van 8 tot 17 uur met hier en daar soms een overuurtje. Na het werken in de week ging ik meestal eerst even richting de kamer, daar at ik dan wat en dan ging ik altijd door naar de gym in Zweibrücken.
Met de tijd had ik hier veel vrienden opgebouwd. Uiteindelijk kende ik iedereen in de gym en was het voor mij ook een sociaal uitstapje waar wij soms ook meer aan het kletsen waren dan aan het sporten. In mijn kamer was ik namelijk helemaal alleen, er waren studenten maar die woonden in andere gebouwen en leerde deze dus nauwelijks of niet kennen.
Wel heeft de universiteit een sportcomplex waar ik ook in het begin, toen het nog goed weer was, heen ging en heb ook daar leuke vrienden leren kennen. Met deze vrienden heb ik dan ook in de weekenden vaker afgesproken om gezellig buiten bezig te zijn zoals sporten, wandelen, in de omgeving toeren of in de avond lekker te stappen.
Nu ligt Zweibrücken maar 300 kilometer verwijderd van Zuid-Limburg dus in de weekenden was het ook heel verleidelijk om toch eens een weekendje naar huis te rijden en hier met de vrienden en familie te zijn. Dit heb ik dus ook afwisselend gedaan. Eén keer in de 2 of 3 weken kwam ik een weekendje naar huis.
Zweibrücken zelf is eigenlijk een hele mooie stad. Het riviertje de ‘Schwarzbach’ die heel mooi door Zweibrücken stroomt wordt omring door hele mooie wandelpaden die in de zomer en herfst vol van kleuren zijn door de vele bloemen en bomen. Ook het centrum is cultureel ontzettend mooi waardoor ik het ook jammer vindt dat het altijd zo ontzettend rustig was in het centrum. Maar hoe dan ook moet je je eigen feestje bouwen dus wij lieten ons niet tegenhouden en maakte er altijd een mooie avond van!
Toen was het bijna 17 December
En dan brak mijn laatste week aan. Ik had veel mogen doen en heb veel geleerd. Het vliegtuig, de PC-24 kon ik ondertussen bijna binnenstebuiten. Om het vliegtuig van binnen en buiten te strippen had ik ondertussen mijn eigen plan van aanpak wat ook werd overgenomen door de medecollega’s. Dit ging dan ook altijd vrij snel. Ook vaker kreeg ik zelfstandige opdrachten die ontzettend verschilden. Van een corrosie inspectie, een installatie of reparatie van onderdelen of het complete onderhoud uitvoeren aan het landingsgestel, ik mocht overal (zelfstandig) aan meewerken wat het hartstikke leuk maakte.
Het belangrijkste als stagiair is dan ook dat je het vertrouwen tot je neemt maar ook de verantwoordelijkheid. Dus altijd het laten controleren van je werk zodat je zeker bent dat het goed is uitgevoerd.
Het werken in het team, voelde als een team van vrienden en ik vond het ook jammer dat het al tijd was. Juist doordat ik overal zoveel bij betrokken werd en zoveel mocht doen. Dit is wel weer positief natuurlijk want doordat ik zoveel heb meegemaakt en geleerd is de tijd gewoon gevlogen!
En dan is het voorbij. Terug naar school en verder met de opleiding. Wat hierna komt? Geen idee. Maar er zijn contacten gelegd die mij eerst bij de volgende stage kunnen helpen zodat ik eerst die andere ervaring kan opdoen, en dan kijken we verder. Ik kan altijd terug bij dit bedrijf. Voor werk, voor een opleiding of om een kop koffie te drinken.
Eén ding is zeker, we hebben nieuwe ervaringen, kennis, vrienden en een stage die ook nooit zal vergeten…