Les geven in Afrika

Ben Faas op 29/05/2024

21 Januari was het zo ver, de dag van vertrek.

Eerst naar Engelen toe, waar het officiële vertrekpunt van de reis was, daarna in Maastricht afscheid nemen van de familie en vrienden voor de komende tien weken.

Eenmaal vertrokken vanuit Maastricht was de reis dan toch echt begonnen.

Met de auto rijden door Frankrijk, Luxenburg en Spanje, lange dagen in de auto gemaakt, toen het tijd was om in Tarifa op de boot te stappen naar Marokko. "Nu begint het avontuur echt", dacht ik. Voor de eerste keer Europa uit.

Eenmaal aangekomen in Marokko werd de reis voortgezet door Marokko heen naar Mauritanië, van Mauritanië naar Senegal en uiteindelijk van Senegal naar het officiële eindpunt van de reis in Tanji, Gambia.

Voor ons was de reis echter nog niet afgelopen, wij moesten namelijk nog doorrijden naar Abené, Senegal.

Op onze eindbestemming aangekomen konden we beginnen met de stage. Op onze stageplek werden we uiteraard met open armen ontvangen van de leraren en de leerlingen. Hier kwamen we hun namelijk les geven de komende vijf weken.

De eerste week verliep alles vlekkeloos, de leerlingen deden goed mee met de les en leken erg geïnteresseerd in de lesstof die wij hadden voorbereid.

De tweede week kregen we echter een nieuwe klas, deze klas leek minder gemotiveerd en dat was voor ons natuurlijk niet leuk.

Wij zijn toen een gesprek hierover aangegaan met de leerlingen, na dit gesprek was de klas veel gemotiveerder om mee te doen, wat ons ook weer een stuk meer motivatie gaf om les te komen geven.

Nadat de lesweken om waren, zijn wij het dak van ons schoolgebouw gaan repareren. Hier was namelijk een mangoboom op gevallen en het dak had daar schade door opgelopen.

Na het repareren van het dak, hebben we nog wat gaten in de muren opgevuld.

Onze auto werd gedoneerd aan het ziekenhuis, we hebben er dus voor gezorgd dat deze helemaal in orde was voordat we hem gingen doneren. De hemel van de auto had losgelaten, deze hebben we dus opnieuw bekleed. Ook hebben we de verlichten van de auto helemaal in orde gemaakt.

We zouden ook een oven aansluiten in een lokaal restaurant, dit is helaas niet gelukt aangezien we een koppelstuk nodig hadden die nergens verkrijgbaar was.

De laatste week zijn we naar Tanji in Gambia gegaan, waar de rest van de reisgroep ook zat. Hier hebben we onze reisgenoten nog geholpen met een aantal projecten zoals het schilderen van een schoolgebouw.

Mijn ervaring tijdens deze stage was erg prettig, Agahelly en Mieke, de compoundhouders waren erg gastvrij en hebben ons ook met meerdere dingen geholpen.

De mensen in Senegal zijn erg vriendelijk allemaal, ze leven allemaal in het nu en denken niet aan wat er morgen is. Dit zorgt ervoor dat ze erg tevreden zijn met wat ze hebben en weinig stress ervaren.

Hier kunnen wij Nederlanders wel wat van leren.

Afscheid nemen van onze Afrikaanse vrienden was natuurlijk erg lastig, maar ergens vond ik het ook wel fijn om weer naar huis te gaan.

Na negen uur gevlogen te hebben kwamen we aan in Brussel, waar ik voor het eerst in tien weken weer regen zag. Hoewel ik me het nu niet meer kan voorstellen had ik dat toch wel gemist.