Het avontuur van Fabienne in Suriname

Jana Janssen op 13/09/2024

Blog Suriname

Vertrek en aankomst:

Op 25-05-2024 ging ons avontuur richting Suriname beginnen. Met 4 stagiaires zijn we afgereisd naar Suriname. Het team bestond uit 2 verpleegkundige in opleiding en 2 verzorgende IG-ers. We werden begeleid door een van onze mentoren. Een tweede mentor is in de laatste week van onze stage naar Suriname gekomen. We waren al vroeg op om op tijd op Schiphol te zijn waar onze mentor Joska stond te wachten. Toen we allemaal gearriveerd waren, was het tijd om afscheid te nemen van onze familie. Het was lastig om ze gedag te zeggen maar ook weer mooi omdat je weet dat er een mooi avontuur op je te wachten staat. Eenmaal de koffers ingecheckt en door de douane heen, kon de reis echt gaan beginnen. We moesten even wachten en konden toen gaan boarden, rond 10:30 uur gingen we de lucht in en rond 14:30 uur Surinaamse tijd zijn we geland. Toen we geland waren moesten we in de rij staan bij de douane, om ons visum te laten zien/controleren. Buiten stond onze taxichauffeur ons op te wachten om ons naar het verblijf te brengen waar we de komende 6 weken zouden verblijven.

Kennismaking met het bedrijf:

Op maandag zijn we samen met onze mentor langs de stageplekken gegaan waar we de komende 6 weken stage gingen lopen. Onze mentor heeft ons wegwijs gemaakt want zij ging na 1 week weer terug naar Nederland. In de ochtend gingen we eerst de fietsen ophalen waar we mee naar de stageplekken gingen. Eerst gingen we langs Opo Doro. Dat is een bedrijf die thuisbegeleiding biedt aan gezinnen met een jong/ouder kind met een beperking. Na dat gesprek gingen we door naar Majella , het is een verzorgingshuis voor oudere mensen. Hier kregen we een rondleiding over de afdelingen en hebben we kennis gemaakt met de collega’s. Het laatste stagebezoek was Bethaljada ook dit is een verzorgingshuis voor kinderen met een beperking waar de ouders niet meer voor de kinderen kunnen zorgen. Hier kregen we ook een rondleiding binnen de instelling hoe de kinderen sliepen en wat ze op een dag doen. In de laatste 2 weken zijn we nog langs een stageplek geweest bij Huize Margriet, hier heb ik samen met een andere stagiaire stagegelopen.

De werkzaamheden:

We mochten binnen de instellingen niet veel doen van werkzaamheden. Het meesten hebben we staan kijken hoe het personeel de werkzaamheden uitvoerden. We mochten iemand verzorgen en naar de eetzaal begeleiden. Sommige bewoners hebben we geholpen tijdens het eetmoment. Bij Opo Doro zijn we langs de gezinnen geweest en hebben we spelletjes met de kinderen gedaan wat zij leuk vonden. Een gezin heeft wel een indruk achtergelaten. Het hele gezin had en verstandelijke beperking en er was een vermoeden van misbruik in het gezin. Dit bleek uiteindelijk ook het geval te zijn. In de laatste week hebben we voorlichtingen en instructies mogen geven aan het personeel in een verzorgingshuis. Onze ervaringen mogen en kunnen delen hoe wij bepaalde handelingen uitvoeren in Nederland. Het personeel was hier erg blij mee.

Verblijf:

Ons verblijf voor deze 6 weken was bij de instelling Majella. Tegenover de instelling was een gebouw waar ze kamers deden verhuren voor studenten. Toen we voor het eerst binnenkwamen was het best een shock om te zien waar we moesten verblijven. Het was niet al te groot maar net te doen voor 2 personen. We hadden een kleine woonkamer waar we ook moesten avondeten op de bank omdat er geen tafel stond. In een aparte ruimte bevond zich de slaapkamer met een deur naar de badkamer. In de slaapkamer paste net 2 bedden en een tafeltje waar we onze spullen op konden zetten. De eerste week was even wennen op de kamer, maar na de eerste week voelde het meer als thuiskomen. We hadden zelf de kamer wat meer ingericht en wat gezelliger gemaakt.

Mijn ervaringen:

Ik kijk terug op een mooi avontuur die ik nooit zal vergeten. Dankbaar dat school mij het vertrouwen heeft gegeven om dit avontuur aan te mogen gaan. Maar zeker ook dankbaar dat het Erasmusbeurs het mogelijk maakt voor MBO studenten om op buitenlandse stage te gaan. Het heeft me een andere kant laten zien van de zorg. Dat mensen in Nederland het nog niet zo slecht hebben. Je merkt dat mensen in armoede net zo dankbaar en gelukkig kunnen zijn met hetgeen wat ze hebben. We zagen duidelijke armoede bij de mensen thuis, huizen met golfplaten en lemen vloeren. Dit heeft me een paar stappen teruggezet in mijn denkwijze. Geen geld maakt ook gelukkig!

Wat me erg raakte binnen sommige instellingen is dat ze niet met hart en ziel werkte. Dat het zorgpersoneel meer met zich zelf bezig waren dan met de liefde en zorg voor de bewoners.

Cultuur:

Je merkt het verschil in cultuur best wel tussen Nederlanders en Surinamers. Bij Majella werd iedere maandag een kerkdienst gehouden met alle bewoners. Ook voor het eten werd er gebeden door de mensen die het nog konden. Ze zijn erg gelovig. Er zijn veel feestdagen waar mensen vrij voor krijgen en het kunnen vieren met vrienden en familie. Je merkt dat het geloof in Suriname meer leeft dan bij ons in Nederland. De bevolking gaat iedere zondag naar de kerk en heeft dat ook de zondagse kleding aan. Wat duidelijk merkbaar was, was het slavernij verleden. Ze hadden er moeite mee dat een westerling de verzorging op zich nam. Na enige tijd hadden ze het toch geaccepteerd

Terug naar Nederland:

In de laatste week was het lastig om te beseffen dat we weer terug naar huis gingen. Onze tweede mentor is de laatste week afgereisd naar Suriname om de stages af te ronden. Het was een dubbel gevoel je leerde de mensen en het cultuur kennen maar je wilde ook graag terug naar je familie. De laatste dag gingen we met ons allen een hapje eten en hebben we er een gezellige avond van gemaakt. Die avond gingen we ook onze koffers inpakken, dat was erg emotioneel. De dag van vertrek werden we opgehaald door onze vaste taxichauffeur en werden we richting het vliegveld gebracht. Eenmaal terug richting Nederland werd het steeds spannender, het besef dat je je familie weer ging zien. Na het wachten op de koffers zagen we eindelijk onze families weer. Het was lastig om weer afscheid te nemen van alle stagiaires. De 6 weken in Suriname heeft ervoor gezorgd dat we een bijzondere vriendschap hebben opgebouwd. Je bent er per slot van rekening samen voor hetzelfde doel. Een ervaring om nooit meer te vergeten!!