DSG College Buitrago Madrid

VISTA international op 01/10/2020

Rond 14.00 uur landt het vliegtuig op Madrid Airport. Na een pittige wandeltocht van Terminal 2 naar Terminal 1 (zonder bus), hebben we de auto’s opgehaald. Natuurlijk werd de driedubbel extra verzekering aangeprezen, zijn we niet ingegaan op de upgrade van de auto en kregen we niet de auto die we hadden gereserveerd, maar een auto uit dezelfde klasse. Foto’s maken van de bestaande schade, extra schade aangeven en rijden maar…

Snel vertrekken want naast de behoefte om de mensen van DSG te ontmoeten hebben we toch ook vooral honger. Om de honger te stillen hebben we een typisch Amerikaans/Spaans Etablissement aangedaan om originele Amerikaanse Tapas te nuttigen. We beloven plechtig dit met niemand te delen.

Het is ongeveer een uurtje rijden naar Buitrago en komen we aan bij DSG Coöperativa. We worden ontvangen door Maria één en Maria twee. Zij hebben Carlos één meegenomen, want je verwacht het wellicht al, er komt ook een Carlos twee, maar daarover later meer.

Carlos is al vele jaren docent bij DSG en sinds enkele jaren betrokken bij de internationalisering en de internationale studenten. De voormalig Sport- en Leisure instructeur geeft een uitgebreide rondleiding waarbij hij met passie vertelt over het verleden van het college.

Ondertussen sluit ook de tweede Carlos aan. Hij is een uitwisselingsstudent van de Universiteit van Atlanta (Georgia). Hij begeleidt ons tijdens de rondleiding en vertelt over zijn ervaringen met het Spaanse College. Hij spreekt naast Amerikaans, ook vloeiend Spaans en weet alles over Films en heeft een uitgesproken mening over Donald Trump.

Het DSG heeft een lange geschiedenis in Buitrago. Van oorsprong is de school een gezamenlijk initiatief van de kerk en de bank. De bank heeft in plaats van een klein dorpsschooltje een prestigieus college laten bouwen. Er is geïnvesteerd in een heuse architect die een schitterend gebouw heeft laten bouwen met veel licht en enorme grote open ruimten. Feitelijk is het gebouw twee keer naast elkaar neergezet, een meisjes- en een jongensschool. Veel voorzieningen waren er dan ook van oudsher dubbel. Twee sportvelden, twee kantines en zelfs twee zwembaden. DSG doet dan ook aan als een Amerikaanse Campus. Later is de school meermaals verbouwd en heeft een van de zwembaden plaatsgemaakt voor een heus congrescentrum waar de bank, de kerk en de school veel gebruik van hebben gemaakt. ‘The Executive Building’ is de trots van Carlos en tot in detail vernemen we hoe de landelijk schaakbond gebruik maakt van de voorzieningen. Jaren geleden heeft DSG het terrein gekocht en zij zijn nu eigenaar van het terrein.

Na de rondleiding hebben we een wandeling gemaakt in Buitrago, de oude stadswal en het ietwat kneuterig, typisch Spaans dorpje. De lokale specialiteit (een onuitspreekbaar gebakje) was helaas niet beschikbaar en dus hebben we het moeten doen met verschillende soorten zoet gebak, heerlijk…

Uiteindelijk zijn we gaan eten in de mensa van het college. Er zijn weinig studenten omdat ze in de voorbereidingsweken zitten voor de eindtoetsen. Het eten wordt niet bereid door studenten, maar is van hele hoge kwaliteit en dus bijzonder lekker.

We nemen afscheid van de Marias en de Carlossen en vertrekken naar het hostel. Mooie kamers, een akelig appartementje in een steegje achteraf en nachtelijke kamerwissel, je had er bij moeten zijn…