Blog Erasmusbeurs Stage KGS Airport
Raf koken op 03/11/2025
Op 5 mei begon mijn avontuur naar Griekenland. Ik stapte op het vliegtuig naar Kos, waar ik mijn stage zou lopen bij Swissport op het vliegveld. Het was een spannend moment – aan de ene kant voelde ik veel enthousiasme voor dit nieuwe hoofdstuk, maar aan de andere kant vond ik het best moeilijk om afscheid te nemen van mijn familie en vrienden. Het weer was meteen een groot verschil: de zon scheen volop, en het voelde alsof ik in een nieuw leven stapte.
Na aankomst op het eiland kreeg ik mijn appartement toegewezen in Mastichari, een klein en gezellig dorpje op ongeveer tien minuten rijden van de luchthaven. Ik woonde er samen met andere Nederlandse stagiaires, wat het meteen vertrouwd maakte. Mastichari bleek al snel een perfecte plek: klein, rustig, met leuke lunchtentjes en gezellige restaurants aan zee. Ondanks de ontspanning buiten werktijd, was het leven daar niet altijd even makkelijk. Voor het eerst moest ik alles zelf doen – van schoonmaken tot koken en mijn geld beheren. Soms was dat best een uitdaging, maar juist daardoor leerde ik veel over zelfstandigheid. Het is echt vallen en opstaan, maar dat maakt je uiteindelijk sterker.
Mijn stage op de luchthaven begon bij de check-in balie. Daar verwelkomde ik passagiers, controleerde reisdocumenten en hielp met het inchecken van bagage. Ook gaf ik uitleg over handbagage en regels van de luchtvaartmaatschappijen. Ik vond het spannend om meteen met reizigers uit allerlei landen te werken, maar al snel merkte ik dat ik goed mijn rust kon bewaren, ook in stressvolle situaties.
Een van de momenten die me het meest is bijgebleven, was toen ik een boze passagier moest uitleggen dat hij extra moest betalen voor overbagage. Hij reageerde fel, begon te schreeuwen en gooide zelfs met geld. In plaats van in paniek te raken, bleef ik rustig en beleefd. Ik probeerde de situatie professioneel op te lossen en uit te leggen dat dit de regels van de luchtvaartmaatschappij waren. Uiteindelijk kalmeerde de passagier en betaalde hij gewoon. Dat moment leerde me hoe belangrijk het is om duidelijk te blijven communiceren, wat er ook gebeurt.
Na een paar weken draaide ik de check-in balie volledig zelfstandig. Ik wist precies wat ik moest doen en merkte dat mijn collega’s vertrouwen hadden in mijn werk. Ongeveer na twee maanden voelde ik me echt helemaal op mijn plek. Ik kende de procedures goed, werkte snel en efficiënt, en kon zelfs passagiers helpen met vragen over hun rechten bij vertragingen of annuleringen.
Wat me ook erg opviel, was de Griekse cultuur. De mensen op Kos zijn warm, gastvrij en relaxt – soms misschien een beetje té relaxt als je het vergelijkt met Nederland. In het begin moest ik wennen aan het langzame tempo en de losse manier van werken. Waar we in Nederland alles strak plannen en meteen aanpakken, nemen de Grieken liever even de tijd. Dat was even schakelen, maar uiteindelijk ben ik dat gaan waarderen. En eerlijk is eerlijk: nu ik eraan gewend ben, vind ik het Nederlandse tempo soms juist weer hectisch.
Toen het moment kwam om terug te keren naar Nederland, voelde dat dubbel. Aan de ene kant keek ik uit naar thuis, maar aan de andere kant liet ik een periode achter me waar ik veel had geleerd, zowel professioneel als persoonlijk. Ik ben trots op wat ik heb bereikt: ik ben zelfstandiger geworden, sterker in mijn communicatie en heb geleerd om met verschillende culturen en situaties om te gaan.
Mijn stage op Kos was meer dan alleen werkervaring – het was een avontuur dat me gevormd heeft als persoon. Het leerde me dat groei vaak buiten je comfortzone plaatsvindt. En hoewel ik blij ben weer thuis te zijn, weet ik zeker dat een stukje van mij altijd op dat zonnige eiland zal blijven. 🇬🇷☀️